بسم‌الله الرحمن الرحیم

اول

چرا واقعا؟

ادعاهایش را ما داریم و عملش را بقیه انجام می‌دهند.

دستور و توصیفش در دین ماست...^۱

چرا اینقدر نمی‌بینمشان؟

لمسشان نمی‌کنیم؟

چرا اهمیت نمی‌دهیم! هر کدام ما با چند آدمی که مثل ما دو دست، دو پا، دو چشم، دو گوش  یا بخشی از اعضای بدنشان را نداشتند، مراوده داشتیم؟^۲ چه کسی اسمشان را گذاشت معلول؟ اصلاً مگر ما آدم‌هایی که از لحاظ جسمی، دو دست با ۵ انگشت، دو پا به طول یک متر و... را داریم، اصل هستیم که همه را با خودمان می‌سنجیم؟ فقط چون اکثریتیم؟

با چند نفرشان حرف زدیم و مشکلاتشان را فهمیدیم؟ یا اینکه اینقدر حواسمان نبوده و زندگی را آنقدر برایشان سخت‌کردیم که ترجیح می‌دهند تا حدامکان بیرون نیایند!؟

حداقل امکانات برای حضورشان در جامعه، مناسب‌سازی معابر است که نیست. اصلاً قابل استفاده نیست... که همه‌شان آرزوی زندگی در آن‌طرف آب‌ها را دارند. چون حداقل می‌توانند مستقل رفت و آمد کنند.

اخلاقمان هم سر جای خودش!

این‌ها درد است که نمی‌دانم کی، کجا و چگونه باید به خودمان بیاییم و ببینیمشان.

*

دوم

این روزها بعد از مسابقات ورزشی پارالمپیک، در حال برگزاری است. تا حالا معنای لغوی para را دیده‌‌اید؟ بگذارید استناد کنم به مهمترین دیکشنری، وبستر...

Par: 1. one that is equal
       2. to score par on (a hole)

       3. abbr

Para:  1. (a) any of several monetary units of thr turkish Empire. (b) a coin representing one para

¹Para- or par-: 1:beside :along side of 

                       2: (a) closely related to... (b) involving substitution at or characterized by two apposite positions in the benzene ring that are separated by two carbon atoms

                     3 (a) faulty : abnormal  (b) associated in a subsidiary or accessory capacity  (c) closely resembling: almost...

² Para-: comb from 1:parachute 2:parachutist

اگر حوصله خواندن ندارید، جمع‌بندی معنای این پیشوند در انگلیسی یعنی برابری، موازات، روی دیگر، دارای ارزش برابر. هر چند یکی از معانی‌اش هم می‌شود معیوب و جانبی...

مسابقات جهانی و آسیایی، به موازات برگزاری مسابقات برای ورزشکاران، مسابقات برای آدم‌های دیگری که مثل ما نیستند برگزار می‌گردد. توزیع مدال صورت می‌گیرد و تشویق می‌شوند.

تعداد مدال‌ها در این مسابقات بیشتر است و در هر رشته، بنا به وضعیت جسمانی، کلاس‌بندی می‌شوند. مثلاً  در رشته تنیس روی میز، کسی با عصا بازی می‌کند، یا روی ویلچر است، با هم در یک رده قرار نمی‌گیرند و مساوی قلمداد نمی‌شوند، هر کس در کلاس خودش مسابقه می‌دهد. به تعبیر دیگر، اگر برای تنیس روی میز، در المپیک یک نفر مدال طلا می‌گیرد، در پارالمپیک، مثلاً سه نفر، طلا می‌گیرند. در سایر رشته‌ها هم همین‌طور...

تیم ملی جمهوری اسلامی ایران، با نام سردار دل‌ها و با ۶۲ ورزشکار در مسابقات شرکت کرده‌است.

سه‌شنبه، افتتاحیه مسابقات بود. مصداق‌های واقعی ما می‌توانیم.^۳

چقدر برایم دلنشین بود که اعضای تیم به احترام امام شهیدمان، لباس رژه‌شان، ترکیب مشکی و دودی بود.

چقدر طراحی پوشش بانوان، برازنده بود با پیچازی گل‌دار...

ماسک‌هایشان هم یک‌رنگ بود بر خلاف ماسک‌های متفاوت و مختلف کاروان در المپیک.

از همه مهمتر، کاروان ورزشی پارالمپیک ایران، یک سرپرست معنوی داشت. چقدر جای این چنین افرادی در کاروان المپیک خالی بود، هست. ... خانم سبا بابایی (کونیوکو یامامورا) تنها مادرِژاپنی شهید^۴

*بعداً نوشت: این نماهنگ را ندیده بودم، شاید کسی اینجا سر بزند و از این نماهنگ لذت ببرد.

اول ممنون از وبلاگ نویس عزیز، خانم هانیه معینیان که این نماهنگ رو به اشتراک گذاشتند.

دوم دقت کنید درباره کشور عزیزمون هست، اما به احترام محرم و ماه عزا، آلات و نت‌ها خیلی شور و هیجان ندارد. دمشان گرم

سوم

بازی‌های موازی المپیک، در رسانه‌هایمان هم جایی ندارد. شبکه ورزش پوشش می‌دهد، اما در اخبار ورزشی بقیه شبکه‌ها کم‌اند یا نیستند. فوتبال همچنان در صدر اخبار ورزشی است، از هر نوعی که باشد، داخلی، خارجی. لیگ اروپا باشد یا فرانسه، انگلستان، هلند یا اسپانیا... چون فوتبال نیست، کانال ۳ به عنوان شبکه ورزش، اهمیتی نمی‌دهد. حتی به ندرت خبرگزاری‌ها مثل المپیک، پوشش خبری می‌دهند.
خبرآنلاین، در صفحه ورزش، زیر مجموعه المپیک و پارالمپیک، فقط ۴ خبر کار کرده است. خبرگزاری فارس، صفحه مستقلی برای پوشش بازی‌ها طراحی کرده، اما مثل المپیک، این اخبار، در صفحه اصلی یا حتی صفحه اصلی ورزش هم بازتاب ندارد... اما صفحه اختصاصی‌اش کامل است.

خبرگزاری دانشجو از افتتاحیه حتی یک عکس هم نگذاشته است...

این ورزشکاران، ورزشکارند و افتخار کشور!

این را هم به یادگار داشته‌باشید که پرافتخارترین ورزشکار مرد کشور، جانباز گرامی آقای مختار نورافشان  هستند که ۷ مدال پارالمپیکی شامل ۴ طلا، ۲ نقره و یک برنز و مجموع ۳۲ مدال پارالمپیکی و جهانی را در ۴ رشته پرتاب دیسک، وزنه، نیزه و شنا کسب کرده‌اند.

بعید می‌دانم حتی ده درصد مردم کشور، ایشان را بشناسند😔😒😓

پ.ن:

۱-این مقاله را بخوانید.

http://iransdp.com/?part=menu&inc=menu&id=1711

۲- الحمدلله خدا به من لیاقت دارد و سعادت داد که با این بندگان خاصش روبرو شوم و به رفاقت با آنان افتخار می‌کنم. بندگانی که امتحاناتشان خیلی سخت‌تر از امثال ماست. خیلی سخت‌تر، خیلی سخت‌تر. به دوستی با آنان افتخار می‌کنم، هر چند تا حالا نتوانستم برایشان کاری کنم، جز اینکه گوش شنوا شوم و برایم دردودل کنند و سعی کنم بفهممشان. همین

بفهمم اینکه یک روز صبح بلند شوم و به جای اینکه روی دو استوانه حرکت کنم، روی صندلی بشینم و به دست‌هایم، حرکت کنم، یعنی چه. باز هم نمی‌فهمم. نمی‌فهمیم. که اگر می‌فهمیدیم...

۳- چند نفرتان خبر داشتید یا مراسم افتتاحیه را دیدید؟

۴- اگر دوست داشتید بیشتر بدانید، کتاب مهاجر سرزمین آفتاب، نوشته حمید حسام از انتشارات سوره مهر را بخوانید.