بسم‌الله الرحمن الرحیم

خیلی‌هایمان یادمان می‌رود رفاه چیست و به چه دردی می‌خورد!

خیلی‌ها یادمان می‌رود قدر نعمت‌هایمان را بدانیم. شاید کسی رفاه مادی داشته باشد و ترجیح می‌داد رفاهش نبود، اما کلی نعمت دیگر داشت. مثلاً کسی پولدار است، اما مریض، مرفه‌است، اما تنها است، پولش از پارو بالا می‌رود، ولی پدر و مادرش را از دست‌داده‌است.

به قول بزرگواری، باطن زندگی خودتان را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکنید.

امتحان در نعمت سخت‌تر است، سخت‌تر از امتحان در فقر است.

۱- آیه‌ای در کتاب‌الله هست که در اموال اغنیاء، حق مستصعف و فقیر هست...
سوره مبارک معارج، آیات ۲۴ و ۲۵
وَالَّذِینَ فِی أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ* لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ
ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻣﻮﺍﻟﺸﺎﻥ ﺣﻘّﻲ ﺍﺳﺖ ﻣﻌﻴﻦ* ﺑﺮﺍﻱ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪِ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪﻩ ﻭ ﺑﻴﻨﻮﺍﻱ ﺩﺭﻣﺎﻧﺪﻩ.

 به تعبیر امروزی، حضرت حق می‌فرماید:  این همه پول که بهت دادم، همه‌اش مال خودت نیستا، باید کمک کنی!

۲- در ثروت، گناهانی است که در فقر نیست. مثلاً خودکشی در طبقه مرفه به مراتب بیشتر از طبقه مستضعف است. چرا؟ چون فکر می‌کنند همه چیز دارند! خدای متعال می‌فرمایند انسان طغیان می‌کند، زمانی که خودش را مستغنی می‌بیند. یعنی فکر می‌کند دیگر همه چیز دارد. (سوره علق آیه ۶ و ۷)

۳- اینکه آدم بتواند مثلاً ساعت یک میلیادی بخرد، یا ساعت معمولی دست کند و بقیه‌اش را کمک کند، امتحان است. باید راحت خرج و کمک کرد.☺️

خیلی‌ها در این دوگانه می‌مانند و سخت است.

۴- مرز ظریفی بین زهد و ساده زیستی با مندرس و ژنده‌پوشیدن، بین انفاق با دادن همه چیز و... وجود دارد.
حضرت حق در قرآن کریم به رسول‌الله (صلی‌الله علیه و آله وسلم) خطاب می‌کند انقدر نده که دست خودت بسته بماند!
شان نزول ایه این بود: فقیری به در خانه حضرت می‌ایند و تقاضای لباس می‌کنند، حضرت تنها لباس مناسبی را که داشتند، به فقیر می‌بخشند و دیگر لباسی نداشتند که بپوشند و برای نماز به مسجد بروند. آیه نازل میشه...

۵- می‌شود حدش را شناخت. خودش بهره ببرد. خوب بپوشد، کمک هم کند. مثلاً لازم نیست برای اینکه هیچی از مال دنیا استفاده نکند، برود لباس‌های ارزان و دسته دوم بخرد. لازم هم نیست میلیاردی خرج کند.

والعاقبة للمتقین

میلاد اماممان مبارک...