بسم‌الله الرحمن الرحیم

یک حرفی درباره مهم بودن حکومت اسلامی باید گفته‌شود و ته ذهنمان بماند.

۱- همه ائمه معصومین ما به‌جز ۵ سال و ۳ ماه دوره حکومت امام اول و دوم روی هم، استعدادشان شناخته نشد...
توانمندی‌شان دیده نشد و به حقشان نرسیدن.

۲- شک داریم استعداد همه امامان ما حکومت بر کل جهان هستی بوده‌است؟ آیا العیاذبالله ظرفیت امام اول، عَمَلِگی بوده که ۲۵ سال قنات و چاه کندند و باغ درست کردند؟ بقیه امامان چه؟

۳- وقتی حقشان را حکومت اسلامی خورد، چکار کردن؟ چرا نرفتند جایی که حقشان رو بگیرند؟ چرا نگفتند تف بر این حکومت، بروند خارج مرزهای این حکومت مثلاً اسلامی زندگی کنند؟ پول و امکاناتش رو نداشتند؟ توان نداشتند؟ چرا اغتشاش و اعتراض راه ننداختند؟ چرا اعتصاب نکردند؟

۴- در یک جمله چرا امامان معصوم، در حکومت مثلاً اسلامی خلفای راشدین، بنی امیه و بنی‌العباس، ماندند؟ بدتر از آن هرجا کمک خواستند، کمک هم کردند. لولا علی لهلک عمر رو من نگفتم!!! یا می‌دانید حرز معروف امام جواد علیه‌السلام را امام برای مأمون، قاتل پدرشان نوشتند که وقتی به جنگ می‌رود، سالم برگردد؟

۵- حواسمان باشد حضرت امیرالمومنین (علیه‌السلام)، برای حکومت نجنگیدند. وقتی مردم هجوم آوردند و با ایشان بیعت کردند، علیه شورشیان جنگیدند که داخل قلمرو بودند! علیه آنهایی که می‌خواستند اصل حکومت را ساقط ‌کنند!!
با همه هم مکرراً  حرف‌زدند، مذاکره کردند، وقتی گوش ندادند، جنگیدند. تاریخ بخونیم.

۶- بالاتر از این حرفا، بالاتر از همه، دعای ۲۷ صحیفه سجادیه را خوانده‌اید تا حالا؟ اگر نخوانده‌اید، ‌بروید بخوانید حتماً!

دعای امام در حق مرزبانان کشور اسلامی!

اه امام! کدوم کشور اسلامی!؟ مگه اینا همونایی نبودن که باباتون رو به بدترین شکل شهید کردند!؟ دعا می‌کنید؟

۷- فقط دعا نیستا، اصلاً... یه پیام است از امام به مرزبانان سرجایتان بمانید! هر اتفاقی که افتاد، به شما ربطی ندارد و همانجا در سرحدات بمانید، خوب جایی هستید...

۸- این نکته را هم بگوبم، قیام امام سوم، در داخل کشور بود، بدون شروع‌کننده خارجی. از اول هم با قصد جنگ نبود. تا انتها هم امام قصد جنگیدن نداشت... امام فقط دفاع کردند. حتی همان موقع گفتند نمی‌خواهید؟ باشد، بگذارید برگردم. چند بار این حرف‌ها از امام در مقاتل و کتب نقل‌شده‌است؟

آیا یعنی باید خفه‌خون بگیریم و حرف نزنیم؟

پست بعدی می‌گویم...

والعاقبة للمتقین