کمال گرایی
۱۴۰۲/۰۵/۱۵
بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی خودت یک کمال گرای قدر بودی... بعد از مدت‌ها تلاش، ممارست و زیر پا گذاشتن خواسته‌ها، به حدی از تعادل رسیدی (همچنان آثارش هست و جاهایی خودش را نشان می‌دهد) برسی به یک‌کمال گرای دیگه، تا حدی خوب است.
اینکه کامل می‌تونی درکش کنی، راهنمایی‌اش کنی، اما جاهایی بدجور می‌تواند روی اعصابت راه برود. همین...
رژه منظم!
کمال‌گرایی، کلا منفی است. مثبتش می‌شود کامل‌گرایی...
کمال‌گرایی، می‌تواند زندگی را به نابودی مطلق بکشاند. این را کسی می‌گوید که سالیان سال یک کمال‌گرای مطلق لجباز بوده...
والعاقبة للمتقین
چطوری تونستید به تعادل برسید؟