بیعت
بسم‌الله الرحمن الرحیم
نهم ربیع‌الاول را نمی‌دانم از کی جشن می‌گرفتند به روایت مجعول؛ کلی ثواب هم برایش ردیف می‌کردند و حرف امام خامنه‌ای برایم اتمام حجت است که فرمودند: آن کسانی که مایلند همه مردم دنیای اسلام به محبت اهل‌بیت و ولایت اهل‌بیت بگروند، بدانند با دعوا راه انداختن و با اهانت کردن و با دشمنی کردن هیچ کس را نمیتوان شیعه کرد و به ولایت اهل‌بیت متوجه کرد. دعوا ایجاد کردن جز بَغضاء و جدائی و دشمنی هیچ اثر دیگری ندارد و این بغضاء و دشمنی و جدائی همان چیزی است که امروز آمریکا می‌خواهد، صهیونیست‌ها می‌خواهند و دارند برای آن تلاش می‌کنند. (بیانات در دیدار جمعی از مردم در روز عید غدیرـ ۱۳۸۷/۰۹/۲۷)
بقیه موارد مستند را هم در اینجا مطالعه بفرمایید...
*
چند سالی است که جشنی موسوم به تاج‌گذاری یا بیعت برگزار می‌کنند که گروهی با آن هم مخالفند.
می‌گویند مگر بعد عاشورا، مردم به‌خاطر امامت امام سجاد (علیه‌السلام) پایکوبی کردند؟!
۲۹ صفر، امیرالمومنین علیه‌السلام خوشحالی کرد؟ و امثالهم...
اگر راست می‌گویید یک روایت حتی ضعیف! در باب شادی روز نهم ربیع بیاورید...
و اصلا امام مگر پادشاه است که می‌گویید تاج‌گذاری...
حرف آخر را می‌پذیرم و حرف‌های دیگر را نه!
۱- اساساً اگر شادی، مخلّ دین نباشد، نهی نشده است. کما اینکه لازم نیست همه شادی‌ها توصیه دینی باشد. کلا اگر قرار است رسمی گذاشته‌شود، اگر منافاتی با دستورات مستقیم دینی نداشته‌باشد، بدعت نامیده نمی‌شود.
۲- یک مثال دیگر. سنت پیاده‌روی سه‌روزه اربعین، یا پیاده‌روی نجف تا کربلا. واقعاً حدیث مشخصی نداریم که این راه را پیاده بروید. بر اساس همین استدلال که چون حدیث نداریم، پس می‌شود بدعت، پس پیاده‌روی اربعین را هم باید تعطیل کنیم.
۳- بیعت با امام یا حاکم جدید، همیشه جاری بوده. بعد از شهادت یا فوت نفر قبل...
این سنت تاریخ است. آیا در اسلام هم داریم یا نه، بله داریم.
مشخصاً بعد از شهادت، تشییع، خاکسپاری حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام و اگر اشتباه نکنم، قصاص قاتلشان، امام حسن مجتبی علیه السلام به روی منبر رفته، خطبه خوانده و بیعت می‌گیرند. طبعاً جشنی نبوده، اما بیعت بوده‌است.
و اینکه بعد از شهادت هر معصومی، با معصوم بعدی بیعت می‌شده است.، نمیشده؟!
شیعیان می‌آمدند و بیعت می‌کردند
پس رسم بیعت کردن فردای شهادت امام قبل، رویه بوده، فقط چون ائمه بعدی سلام الله علیهم، منصب حکومتی نداشتند، این بیعت با امامِ بعد، در خفا انجام شده و عمومیت نیافته‌است.
حالا جشن‌گرفتن، اشتباه است!؟
سنت عزاداری طولانی جز بر شهادت امام حسین علیه السلام در میان معصومین، سنت نبوده است.
عزاداری ایام فاطمیه هم رسم علما بوده و از ده روز در هر ماه فراتر نرفته‌است که متأسفانه سال‌های اخیر همه را بهم وصل کرده و یک ماه یا چهل روز اقامه عزا می‌کنند.
و موارد خاص مثل وصیت امام باقر علیه‌السلام درباره عزاداری ده‌ساله برای ایشان در منا، یک مورد خاص بوده است.
در غیر موارد فوق، توصیه‌نشده، سنت نبوده و حتی مثلاً پوشیدن لباس سیاه، نهی شده است. خلاصه کلام،
آیا ما عید بیعت را اگر جشن بگیریم، یعنی بدعتی انجام دادیم؟!
آیینی در اسلام را تغییر دادیم؟
آغاز امامت ولی‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف مبارک همه‌مان...
باشد امسال، آخرین سال ظهور نام بگیرد.
والعاقبة للمتقین
پ.ن:
تاریخ 9 ربیع‌الاول، سالگرد مرگ عمربن سعد است. و به دلیل تشابه اسمی، آن را مرگ شخص دیگری دانسته‌اند.
اتفاقاً منم دیروز داشتم راجع به این موضوع تحقیق می‌کردم ببینم قضیه چیه و دستاورد تحقیقات و بررسی‌هام اینه که با شما موافقم.
با آرزوی تعجیل در ظهور