بسم الله الرحمن الرحیم

امتحانات الهی سرو ته دارد و ندارد... برای آن کسی که داخلش هست، ته ندارد و برای او که ناظر به همه چیز است، ته دارد.

صبر کردن کار سختی است، خیلی سخت‎تر از چیزی که فکرش را می‎کنیم.

چند وقت پیش با عزیزی مرور خاطرات 17 سال پیش را می‎کردیم و اتفاقی که در آن برهه برایمان افتاد؛ حرف جالبی زد که در آن سن و سال، آن امتحان ته توانمان بود. راست می‎گفت آن دوره یک ماهه، به من که خیلی سخت گذشت، خیلی سخت. نه خواب داشتم، نه خوراک و نه استراحت، بیش از دوبرابر توانم کار می‎کردم و می‎دویدم.

اما وقتی با امتحانات امروزم مقایسه می‎کنم، اصلاً به نظر نمی‎آید.

آدم‎ها بزرگ می‎شوند، ظرفیتشان بالا می‎رود، ظرف وجودی‎شان بزرگتر می‎شود و امتحاناتشان، سخت‎تر.

باید روحم را بزرگ کنم تا ظرفیت امتحان امروزم را داشته‎باشد...

رب اشرح لی صدری