بسم الله الرحمن الرحیم

خادمش رفت و او ماند با کلی فکر ریز  و درشت. و دلش رفت، برای مردی که امانت‌داری، بزرگترین سرمایه‌اش بود. جوان بود، پدرش را ندیده بود و مادرش را درکودکی از دست داده بود، اما عمویش که بزرگ قریش است، یک جورهایی پدرخوانده اوست و در همه حال هوایش را دارد..

بی‌خیال همه آن‌هایی که هر روز و هر شب پیغام و پسغام می‌فرستند، این همان مردی است که او سالها به دنبالش گشته. کسی را می‌تواند با او خوشبخت شود. واسطه فرستاد تا این ابراز علاقه را به مرد مورد علاقه‌اش برساند.

*

مجلس خواستگاری برگزار شد و کسی که تا آن روز امراة القریش نامیده می‌شد به زوجیت مردی درآمد که 15 سال بعدآشکار شد که بهترین خلق خداست...

*

همه ثروت رویایی ام‌المؤمنین صرف تبلیغ دین شد... تا حدی که زمان مرگ، حتی پارچه‌ای نداشت که او را در آن کفن کنند... و بوریایش از عرش رسید.

*

دهم ربیع الاول مصادف است با سالگرد یکی از بهترین اتفاقات تاریخ اسلام... ازدواج رسول مهربانی‌ها با همسری که همه چیزش را برای اسلام گذاشت.

چند پست قبل، وقتی گفتم که حضرت خدیجه (سلام الله علیها)، زمان ازدواج، 25 ساله بودند، چند نفر از خوانندگان بزرگوار درباره این مطلب نکاتی را مطرح کردند.

راست می‌گویید... آنچه معروف شده این است که حضرت خدیجه هنگام ازدواج ۴۰ ساله و بیوه بودند و از همسران قبلی‌شان، سه‌دختر داشتند.

اما این روایت، روایت شاذ تاریخی است، نه روایت معروف آن.

مراجعه کنید به مقالات و مصاحبه‌های ذیل

پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه

حجت الاسلام عباس نصیری فرد، رئیس مجمع تبیین و ترویج تمدن نوین اسلامی

دکتر محمدحسین رجبی دوانی

ویکی شیعه

و این هم پایگاه تخصصی حضرت خدیجه ^{(سلام الله علیها)}

دو نکته:

۱- اکثر راویان تاریخ مثل بیهقی، حاکم نیشابوری، طبری سن حضرت را در هنگام ازدواج بین ۲۵ تا ۲۸ سال ذکر کرده‌اند.

۲- یکی از مهمترین دلایل بر باکره‌بودن حضرت، فرازی از زیارت وارث است، زیارتی امام ششم به یکی از اصحاب صفوان بن مهران، تعلیم می‌دهند: «أشهد انّ کنت نورا فی الاصلاب شامخه و الأرحام المطهره لم تنجسک الجاهلیه بانجاسها»

گواهی می‌دهم که تو نوری بودی در صلب‌های با رفعت و رحم‌های پاکیزه، جاهلیت با ناپاکی‌هایش، آلوده‌ات نکرد و از جامه‌های تیره و تارش به تو نپوشاند

درنتیجه حضرت خدیجه سلام‌الله علیها امکان ندارد قبل از آنکه با نبی مکرم اسلام ازدواج کنند، همسر مردی مشرک شده و از او صاحب فرزند شده باشند؛ چون آن وقت تعبیر «و الأرحام المطهره لم تنجسک الجاهلیه بانجاسها» غلط بود چه اینکه همسرانی که برای ایشان ذکر می‌کنند، بنا به دوره زندگی ایشان، مشرک بوده‌اند.

ممکن است گفته شود که این عبارت فقط به مادر خونی امام سوم برمی‌گردد که درباره‌اش صدق می‌کند؛ چه توجیهی درباره مادربزرگ ایشان وجود دارد؟

دقت بفرمایید در زیارت وارث ذکر شده «والارحام المطهرة» کلمه رحم، جمع بسته شده است و اگر مقصود این بود باید رحم به صورت مفرد ذکر می‌شد، نه جمع... پس شامل تمامی زنانی می‌شود که بی‌واسطه و با واسطه، مادر امام سوم‌اند.

والعاقبة للمتقین