بسم الله الرحمن الرحیم

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ ۚ وَاللَّاتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا ۗ إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیًّا کَبِیرًا (سوره مبارک نساء ـ آیه 34)

درباره قوامیت مرد، مختصر گفته‌بودم، منزلت زن را هم گفتم.

این آیه یک بحث دیگری هم دارد. برخورد فیزیکی با زن که همیشه سؤال شده‌است.

خاطرتان هست که اشاره کردم مردهایی که جنس زن رو پست می‌دانستند، حسابش نمی‌کردند، اگر به برخورد فیزیکی بود، در حد مرگ می‌زدند... و حتی اگر مردی می‌مرد، زن هم جزو ماترک او، قسمت می‌شد.

اسلام زن را عزیز شمرد. بیایید یک آیه را یک جور دیگری ببینیم. اسلام توصیه کرده هوای زنانتان را داشته باشید. از مهریه به عنوان نشانه صِدق یاد کرده، هزینه زندگی را نفقه نامیده، یعنی آقایان! انفاق کنید. انفاق از روی رضایت است، نه اجبار. تأکید روی جنبه اخلاقی حکم، حتماً دلیلی دارد. در جای دیگر می‌فرماید اگر زن را دوست نداشتید، محبت کنیدو  با معروف برخورد کنند، شاید خیر شما همین است. حالا در این آیه می‌فرماید اگر زن، تمکین خاص نکرد، بحث هر روز هر لحظه و هر وقت مرد دلش خواست نیست، بنا به عرفش، او را بزنید.

چون زدن دیه دارد، حتی سرخ‌شدن بر اثر زدن. در تفسیر آیه ذکر شده با چوب مسواک بزنید.

با لحن حاج‌اقا پناهیان بخوانید: (حرف حقیر است. جهت دریافت معنای کلام، به این بزرگوار استناد کردم.)
آخدا، مسخره‌مون کردی، مگه با چوب مسواک هم کسی رو می‌زنن!؟😅

یعنی خدای متعال یک جوری فرموده که تهش می‌شود نزنید. همین. کلی حدیث داریم که کلا زدن زن، نهی شده... نهی که چه عرض کنم، گفته‌اند حق ندارید.

سیره و سنت معصومین را داریم که از گل نازک‌تر به همسرشان نمی‌گفتند، حتی غلام و کنیز را هم نمی‌زدند.

یک درجه بالاتر دخترشان را خطاب می‌کردند: ام ابیها،  فداها ابوها... باباش فداش بشه.

وبلاگم یکساله شد... با پست ۲۰۳‌ام

والعاقبة للمتقین