بسم الله الرحمن الرحیم

پایبندم به تعهدم، به قولی که می‌دهم، به قراری که می‌گذارم.

ممکن است دیر برسم و خبر می‌دهم...

شاید گیر کنم توی ترافیک

زمان‌بندی‌ام درست نباشد، اما سعی می‌کنم خوش‌قول بمانم.

*

آخر این پست، نوشته بودم مهمترین ایام روضه و سخنرانی، دهه محرم و دهه فاطمیه است و باید ترجیح بدهم که سفر غیر تبلیغی نروم. الان فکر می‌کنم اشتباه کردم. هیچ‌وقت نباید به زیارت، نه! گفت. اگر زیارتی جور شد و قول ندادی، یا حتی اگر قول دادی و می‌شود کنسل کرد (البته نه امروز قول دادی، همین امروز بروی، لااقل یک هفته قبل خبر بدهیم.) اولویت زیارت است، نه روضه و سخنرانی...

چه اینکه امسال دهه محرم جایی نرفتم، کسی هم دعوت نکرد. (سال گذشته راهی مشهد بودم و دو سه جلسه پیشنهاد شد و رد کردم.)

کی یقین کردم؟! جمعه

قول ۵ جلسه روضه هفتگی ماه محرم و صفر را دادم. یکی‌اش دهم شهریور بود. یعنی ۵ روز مانده به اربعین... کاش همان موقع گفته بودم دهم نیستم. در به در هم که دنبال کاروان می‌گشتم، هر پیشنهادی که می‌شد، می‌گفتم دهم جلسه دارم و نمی‌توانم بروم.

هفته پیش، موقع رفتن، بانی جلسه خداحافظی کردند که ما هفته دیگر نیستیم، اما دوستان هستند. همین‌جور، چارشاخ مانده بودم! اینکه حقیر به‌خاطر جلسه شما، همه پیشنهادات را رد کردم، بعد آن وقت شما خودتان که اصل هیئت هستید، دارید می‌روید؟!

واقعا چرا؟!

الان فهمیدم زیارت اصل است  روضه و سخنرانی فرع زیارت...

اگر زیارتی نباشد و شارژ نشوم، در سخنرانی و حرف‌هایم هم کم می‌آورم...

والعاقبة للمتقین